به نقل از «خبرگزاری برنا»

درمان سرطان سینه با واکسن!

تاریخ انتشار: ۱۷ آبان ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۳۶۷۶۵۸

بالاخره فاز اول مطالعاتی نتایج به کارگیری واکسن در درمان سرطان سینه با موفقیت به پایان رسید تا امیدها برای درمان مؤثر این بیماری به خصوص در میان بانوان افزایش پیدا کند

خبرگزاری برنا- گروه علمی و فناوری؛ بالاخره فاز اول مطالعاتی نتایج به کارگیری واکسن در درمان سرطان سینه با موفقیت به پایان رسید تا امیدها برای درمان مؤثر این بیماری به خصوص در میان بانوان افزایش پیدا کند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

مجلۀ علمی JAMA Oncology به تازگی مقاله‌ای منتشر کرد که حاوی نتایج علمی یک آزمایش ده ساله برای سنجش اثرات حاصل از تزریق فاز اول انسانی واکسن سرطان سینه بود، برمبنای داده‌های منتشر شده، واکسن مذکور به عنوان یک درمان جدید برای سرطان مذکور، بسیار ایمن ارزیابی شده است، در حال حاضر نیز مطالعات فاز دوم این واکسن برای سنجش میزان اثربخشی واکسن آن در درمان سرطان سینه جریان دارد.

تولید بیش از حد پروتئینی به نام گیرنده 2 فاکتور رشد اپیدمی انسانی (HER2)  عامل اصلی حدود سی درصد از موارد ابتلاء به سرطان مذکور در جهان است، سرطان‌های نوع HER2 مثبت اغلب نسبت به سایر نمونه‌های این بیماری قدرت تهاجم بیشتری دارند، سریع‌تر رشد می‌کنند و احتمال بروز مجدد آنها نیز بیشتر است.

درمان به وسیله آنتی‌بادی مونوکلونال طی چنددهۀ گذشته به طور معمول یکی از پرکاربردترین روش‌ها برای درمان سرطان سینه بوده است، این آنتی‌بادی‌ها برای جلوگیری از فعالیت HER2 روی سلول‌های تومور تولید شدند اما علیرغم وجود این روش سنتی، محققان مدت‌ها است که روی واکسن‌هایی کار می‌کنند که امکان آموزش و تقویت سیستم ایمنی بدن را برای هدف قرار دادن سلول‌های تومور HER2 مثبت دارند.

نکتۀ حائز اهمیت دربارۀ این واکسن‌ها درمانی بودن آن‌ها است به این معنا که کارکرد اصلی واکسن تولید شده پیشگیری از سرطان سینه نیست، این واکسن به احتمال زیاد در آینده نزدیک، پس از تشخیص سرطان برای بیماران تجویز خواهد شد. وظیفه اصلی این واکسن کمک به سیستم ایمنی بدن جهت جستجوی بهتر تومورهای خاص و از بین بردن آن‌ها خواهد بود.

در این مورد، محققان با آنچه واکسن DNA نامیده می‌شوند، کار می‌کنند. این واکسن‌ها طرح‌های DNA را برای تولید پروتئین‌های خاص به هسته سلول تحویل می‌دهند. سپس آن پروتئین توسط سلول تولید می‌شود و پاسخ ایمنی را تحریک خواهد کرد. واکسن در حال آزمایش، سلول را وادار می‌کند تا قطعه خاصی از پروتئین HER2 را تولید کند.

کارآزمایی فاز اول واکسن سرطان سینه، حدود 20 سال پیش و بر روی 66 بیمار مبتلا به سرطان پیشرفته HER2 مثبت آغاز شد و سه سطح دوز مختلف با هدف اولیه مورد آزمایش قرار گرفت. از آنجاکه پروتئین‌های HER2 را می‌توان در انواع سلول‌های دیگر بدن یافت، محققان برای هر شرکت‌‌کننده، پیگیری و مطالعه 10 ساله‌ای را در نظر گرفتند تا مطمئن شوند که هیچ مشکلی در طول زمان، برای فعالیت ایمنی علیه بافت سالم وجود ندارد.

یکی از محققان اصلی این مطالعۀ علمی به نام مری دیسیس در خصوص یافته‌های علمی پروژۀ مذکور عنوان کرد: اگرچه این کارآزمایی برای ارزیابی تاثیرگذاری تجربی واکسن در درمان سرطان سینه طراحی نشده بود، اما دیسیس به نشانه‌های اولیه امیدوارکننده‌ای از اثربخشی آن اشاره کرد. 80 درصد از شرکت‌کنندگان در کارآزمایی تحت درمان، پس از پیگیری کامل 10 ساله، از ابتلا به سرطان جان سالم به در بردند. دیسیس هم‌چنین افزود که تنها حدود 50 درصد از بیماران مبتلا به سرطان سینه پیشرفته HER2 طول عمری بیش از پنج سال دارند، بنابراین به احتمال زیاد این واکسن موثر است. هم‌چنین فاز دوم آزمایش این واکسن نیز اکنون در حال انجام است که طی آن، اثربخشی واکسن در گروه بزرگ‌تری از بیماران مبتلا به سرطان سینه بررسی خواهد شد.

وی خاطرنشان کرد: اگر نتایج آزمایش‌های تصادفی‌سازی و کنترل شده جدید فاز دوم واکسن مثبت باشد، این سیگنالی قوی برای ما خواهد بود که سریعا به سمت آزمایش نهایی مرحله سوم قدم برداریم. من امیدوارم به ساخت واکسنی نزدیک شویم که به طور موثر بتواند بیماران مبتلا به سرطان سینه را درمان کند.

انتهای پیام/

آیا این خبر مفید بود؟ 0 0

نتیجه بر اساس 0 رای موافق و 0 رای مخالف

منبع: خبرگزاری برنا

کلیدواژه: سرطان سرطان سینه واکسن درمان سرطان شیمی درمانی تزریق واکسن بیماری های زنان سرطان زنان کلینیک درمان سرطان دکتر زنان واکسن سرطان سینه

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.borna.news دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری برنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۳۶۷۶۵۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

با این فناوری انقلابی می‌توان درون سلول‌های سرطانی را مشاهده کرد!

ایتنا - محققان موفق به ابداع فناوری تصویربرداری جدیدی شده‌اند که امکان مشاهده درون سلول‌های سرطانی به صورت زنده و مطالعه نحوه تعامل آن‌ها با محیط اطراف را فراهم می‌کند.
این دستاورد می‌تواند گام مهمی در درک بهتر بیولوژی سرطان و توسعه درمان‌های موثرتر باشد.

این فناوری توسط تیمی از دانشگاه ساری انگلستان توسعه یافته که به دنبال مشاهده و مطالعه محتوای چربی یا لیپیدهای موجود در سلول‌های سرطانی بوده است. لیپیدها اجزای کلیدی در رشد، تکثیر و متاستاز سلول‌های سرطانی هستند.

در این روش، ابتدا سلول‌های سرطانی منفرد زنده از محیط کشت استخراج شده و با رنگ فلورسنت رنگ‌آمیزی می‌شوند. سپس با کمک طیف‌سنجی جرمی، ساختار دقیق لیپیدهای داخل سلول تعیین می‌گردد. در نهایت، پژوهشگران قادر به مشاهده تغییرات و تکامل سلول‌های سرطانی در پاسخ به تغییرات محیطی خواهند بود.

یوهانا فون گریشتن از دانشگاه ساری می‌گوید: "مشکل سلول‌های سرطانی این است که هیچ دو سلولی شبیه به هم نیستند. همین مسئله طراحی یک درمان مناسب را دشوار می‌سازد. توانایی مشاهده و مطالعه سلول‌های زنده منفرد بسیار هیجان‌انگیز است."

کارلا نیومن از GSK نیز معتقد است این روش جدید راه را برای مطالعه سلول‌های سرطانی با جزئیاتی که قبلا ندیده بودیم، هموار می‌کند و می‌تواند درمان‌های جدید و هدفمندتری را فراهم آورد.

علاوه بر کمک به درک بهتر سرطان، این فناوری می‌تواند بینش‌های ارزشمندی در مورد چگونگی پاسخ انواع سلول‌ها به پرتودرمانی و تشعشع نیز ارائه دهد. پژوهشگران امیدوارند این دستاورد بتواند به توسعه درمان‌های کارآمدتری برای سرطان و حتی سایر بیماری‌ها مانند بیماری‌های ایمنی و عفونی نیز کمک کند.

این تحقیقات که با همکاری کالج دانشگاهی لندن، شرکت‌های داروسازی GSK، یوکوگاوا و سایکس انجام شده، در مجله Analytical Chemistry منتشر گردیده است.